In confronteren
in confronteren
heb de wegen
verlaten
om voor even
het patina van
kerkdeur
en jezusbeeld
niet donkerder te
maken
het kaarslicht
niet te zien in
gelijkgestemde
ogen
gedrogeerde
vroomheid
van tijdelijk mededogen
ben op bedevaart
wil voelen waar
de schoenen
wringen
de pijn vervloeken
van mijn zere
voeten
in confronteren
zonder anderen
te bezeren
alleen en even weg
van
de wereld om me
heen
wil melker
11/07/2013
Reacties op dit gedicht
| Hans Winter: | Donderdag, juli 11, 2013 22:57 |
| moge je ergens voor je onderweg een herberg herkennen, een mens die je plek maakt, of enkel een kruis als het beeld waar hemel en aarde als ware het thuis aan elkaar raken. hans |
|
| september: | Donderdag, juli 11, 2013 15:38 |
| Mooi gedicht Wil, dit confronteren. Indrukwekkend schrijven en met respect gelezen. | |
| Anneke Bakker: | Donderdag, juli 11, 2013 10:49 |
| De weg was vast moeilijk begaanbaar Wil, maar de echte bedevaart is er dan ook een met erwten in je klompen. Met zeer diep respect gelezen. Hartelijke groet en mooie dag Anneke |
|
| windwhisper: | Donderdag, juli 11, 2013 06:55 |
| ja, dat kan ik me indenkeneven de werkelijkheid....grote klasse lieve groet Cobie dikke kus |
|
| Janny Scheybeler de Jonge: | Donderdag, juli 11, 2013 06:18 |
| klasse | |
Over dit gedicht
| Auteur: wil melker |  
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 11 juli 2013 | ||
| Thema's: | ||