Ik zit hier stil aan jou te denken,
een gedicht wil ik je schenken.
Een gedicht speciaal voor jou,
ik heb heimwee naar jou.
Heimwee had ik reeds,
toen we afscheid namen,
en mijn tranen bijna kwamen,
heimwee heb ik nu nog steeds.
Jouw aanblik heeft mijn hart doen smelten,
in mij staat de boel op stelten.
Jij bent een heel bijzonder mens,
er is maar een ding wat ik wens.
De warmte die jij straalt,
is met geen goud betaald.
Een blik van jou, en ik smelt weg,
het is dat ik het zeg.
Door jou slaat mijn hart op hol,
ben dan warrig in mijn bol.
Ik bid dat gauw de dag zal komen,
dat ik weer voor jou zal staan,
mijn bloed zal dan weer sneller stromen,
en mijn hart weer op hol zal slaan.
Dat zal gebeuren, elke keer,
elke keer steeds weer.
Ik hoop dat, dat heel vaak zal zijn,
zonder jou is het niet fijn.