Jij was de gene die ik zocht.
Jij maakt mijn hoofd verward.
Jij bent de gene voor wie ik knokken wil.
Want alleen jij kwam langs de littekens van mijn hart.

Voor jou wil ik vechten.
Zelfs de rest van mijn leven.
De hoogste berg voor je beklimmen.
Ga liever dood dan dat ik op zou geven.

Maar het vechten tegen mezelf.
Dat is iets wat ik niet meer kan.
Zittend in een emotionele achtbaan.
Ben ik dat nog wel van plan.

Ik heb alles al geprobeerd.
Ik krijg je niet uit mijn systeem.
Maar tot mijn grote spijt
Is dat niet het enige probleem.

Staande op een kruispunt.
Naar het verleden staat een brug.
Niet wetend welke kant ik op moet.
Ga ik ooit nog terug.

Maar één ding moet je weten.
Mijn hart reikt nog steeds naar jou.
Zelfs als ik nooit meer terug kom.
Ik ter aller tijden zielsveel van je hou.

Maar ondanks alles.
Mis ik je met iedere vezel in mijn lijf.
Daarom denk ik.
Dat ik voorlopig nog even op dit kruispunt blijf.