Onrust bij de buren
Onrust bij de buren
tranen wassen
de wangetjes
het snot blaast belletjes
uit het kleine neusje
het kind snikte luider dan de klok
buren hoorden een sirene
het kleintje was weer alleen
viel plots hun euro
ze keken aan het venster binnen
alsof en machine stil viel
keek het kleintje vol verwachting terug
zwaaide met een handje gedag
aan het raam zwaaide men weer
het kindje schaterlachte luid
danste met trippelende voetjes
zwaaide lachend en schril
laat al zijn speelgoed zien
werpt het naar het raam
bleef dansen en werpen
dan kwam de melk en gelijk de rust
ela
Reacties op dit gedicht
| windwhisper: | Dinsdag, juli 16, 2013 11:55 |
| heerlijke communicatie met een melkbellentoet | |
| teun hoek: | Dinsdag, juli 16, 2013 11:32 |
| teder. h gr th | |
| Janny Scheybeler de Jonge: | Dinsdag, juli 16, 2013 11:06 |
| ja | |
| Jan Mertens: | Dinsdag, juli 16, 2013 01:39 |
| Jouw onsamenhangende stijl maakt van jouw gedichten soms een raadsel. Maar dat mag hoor. Af en toe ben ik ook de enige die mijn gedichten begrijpt en dan vraag ik mij voor wie ik het geschreven heb. |
|
Over dit gedicht
| Auteur: ela |  
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 16 juli 2013 | ||
| Thema's: | ||