Een laatste zucht
Een laatste zucht
verbind me door met de kracht die je bindt
verbind mijn oude lichaam met je jeugdigheid
met de levendigheid ontsproten uit je ontucht
laat mijn bloedaders springen
door de diepe kijk van je ogen
laat je vurige genot mijn onderbuik
terug tot leven wekken
en de nabije dood met het duister
van de nacht verdrinken in de vergeet put
laat voelen dat het gekraak van mijn botten
nog de moeite loont te bewieroken
laat mijn oude rusteloosheid putten
uit je oneindige krachten
verbind me door met de kracht die je bindt
verbind mijn oude lichaam met je jeugdigheid
met de levendigheid ontsproten uit je ontucht
laat mijn bloedaders springen
door de diepe kijk van je ogen
laat je vurige genot mijn onderbuik
terug tot leven wekken
en de nabije dood met het duister
van de nacht verdrinken in de vergeet put
laat voelen dat het gekraak van mijn botten
nog de moeite loont te bewieroken
laat mijn oude rusteloosheid putten
uit je oneindige krachten
Reacties op dit gedicht
| Charles Janssens: | Zondag, augustus 04, 2013 22:57 |
| Bedankt september | |
| september: | Zondag, augustus 04, 2013 14:55 |
| Intens omschreven, heel mooi. De bewondering en genegenheid zijn krachtig verwoord in dit gedicht. | |
Over dit gedicht
| Auteur: Charles Janssens | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 20 juli 2013 | ||
| Thema's: | ||