Dwaze koers
En nooit speelde ik langer de viool
dan de tonen van het lied mij konden dragen
ik durfde geen moment te vragen
draag mij langer, het lied is nog niet af
en terwijl ik me verschool
in al die kleine onafgemaakte liedjes
zingend: kleine jongen in de vergeet-mij-nietjes
ontketende de hoge lucht mijn straf:
Leisteenwolken
regenduivels
donderden: ach dichter, durf toch vragen!
en ik maar in het spel
verstoppertje verborgen
verroer je niet, er komen droge tijden
en hoopvol lachend om de zon
verbrandde in mijn handen mijn viool
en moest ik lijden
wie waarlijk het leven wil vertolken
moet angst voor vragen liefdevol
vermijden
dan de tonen van het lied mij konden dragen
ik durfde geen moment te vragen
draag mij langer, het lied is nog niet af
en terwijl ik me verschool
in al die kleine onafgemaakte liedjes
zingend: kleine jongen in de vergeet-mij-nietjes
ontketende de hoge lucht mijn straf:
Leisteenwolken
regenduivels
donderden: ach dichter, durf toch vragen!
en ik maar in het spel
verstoppertje verborgen
verroer je niet, er komen droge tijden
en hoopvol lachend om de zon
verbrandde in mijn handen mijn viool
en moest ik lijden
wie waarlijk het leven wil vertolken
moet angst voor vragen liefdevol
vermijden
Reacties op dit gedicht
| stampertje het rukkonijn: | Zaterdag, maart 27, 2021 01:57 |
| Wow schitterend Met dank aan September die deze parel opspeurde. |
|
| september: | Zaterdag, maart 27, 2021 01:18 |
| Bijzonder goed gedicht Grasmus. Ik lees en herlees. Vriendelijke groet |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Grasmus | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 22 juli 2013 | ||
| Thema's: | ||