Voetgangers naar het paradijs
Waar wij vielen ligt de grond nog aangedrukt
dichte graven met lijken bovengronds
diepe halen van nagels in de aarde
wij schreeuwden luidkeels en baden binnensmonds
Waar wij vielen is de lucht nog aangeslagen
als sigarenrook dik in woedend grijs
helse wolkendekken drukken op de schouders
van voetgangers naar het paradijs
Waar wij vielen ligt het vuur nog in gedachten
helse lopen die vlamden zonder spijt
zij doodden enkel de koppige illusie
dat elke wond geheeld wordt door de tijd
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: Grasmus | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 23 juli 2013 | ||
| Thema's: | ||