water
water, ik drink je in al mijn tijd
zelfs in vluchtige momenten
benevel jij mijn werkelijkheid en staar
ik bodemloos naar het einde van deze rit
zelfs het sterven wordt door jou begeleid
in nissen waar schaduw en rijkdom
zich vermommen tot een strak gelaat, er is geen
leven in de wolk waarin je drijft,
doch jouw trots zijn de eonen waar
altruïsme als een verboden eenheid
ontheemden ontzielt en geschriften
vernietigt met een gebaar van kou
en breekbaarheid
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: elze | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 27 juli 2013 | ||
| Thema's: | ||