Dipje 2
Mijn hoofd staat continu op regen
en zit niet lekker in de dag
wanneer ik verdwaal in mijn geest,
de muze mij verlaten heeft,
een dag naar het einde verlangt
MAAR...
ik met een knipoog
naar het leven
mijzelf naar de verlossing dicht
als de genegenheid
voor een nieuwe dag
groeit en bloeit
binnen een beheerst optimisme
en de zon in mijn leven
zoals gewoonlijk ten volle boeit.
en zit niet lekker in de dag
wanneer ik verdwaal in mijn geest,
de muze mij verlaten heeft,
een dag naar het einde verlangt
MAAR...
ik met een knipoog
naar het leven
mijzelf naar de verlossing dicht
als de genegenheid
voor een nieuwe dag
groeit en bloeit
binnen een beheerst optimisme
en de zon in mijn leven
zoals gewoonlijk ten volle boeit.
Reacties op dit gedicht
| september: | Maandag, juli 29, 2013 15:44 |
| Mooi deze genegenheid voor de nieuwe dag omschreven en toch optimistisch, sterkte met het dipje | |
Over dit gedicht
| Auteur: johannijmeijer | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 29 juli 2013 | ||
| Thema's: | ||