ik haat je papa
Een traan op mijn gezicht.
een traan van verdriet.
Overal duisternis nergens geen licht.
Ik moet vechten om door te blijven gaan
ik kan het niet vergeten,
dat jij mijn vader me zonder gevoel pijn hebt gedaan
ik was nog onschuldig, zo teder en klein.
Maar dat hield je niet tegen,
Want jij vond het fijn
ik zal het je nooit vergeven.
Want IK ben degene die is getekend voor het leven
een traan van verdriet.
Overal duisternis nergens geen licht.
Ik moet vechten om door te blijven gaan
ik kan het niet vergeten,
dat jij mijn vader me zonder gevoel pijn hebt gedaan
ik was nog onschuldig, zo teder en klein.
Maar dat hield je niet tegen,
Want jij vond het fijn
ik zal het je nooit vergeven.
Want IK ben degene die is getekend voor het leven
Reacties op dit gedicht
| vicky1989va: | Donderdag, augustus 01, 2013 02:26 |
| Dank je hoop dat dit mogelijk is | |
| Pancho v/d Post: | Woensdag, juli 31, 2013 21:52 |
| veel sterkte met het verwerken hiervan! | |
Over dit gedicht
| Auteur: vicky1989va | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 31 juli 2013 | ||
| Thema's: | ||