Dood en verderf
Ik weet van niets
roep maar wat
om met mijn vingertje
te kunnen wijzen
Ik weet van niets
maar schreeuw
allochtonen zonder ziel
geblakerd in gedachten
Ik weet van niets
fluister zacht
gluur achter gordijnen
lees en vul jouw leven
zover ik zelf kan lezen
Reacties op dit gedicht
| Fairouz: | Maandag, augustus 05, 2013 11:02 |
| herkenbaar...en zo sneu voor de mens in kwestie want die heeft duidelijk geen gezellig leven en ja, men weet altijd het leven van een ander in te vullen hoe sneu, heel mooi verwoord Fairouz |
|
Over dit gedicht
| Auteur: libel | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 05 augustus 2013 | ||
| Thema's: | ||