gevaar voor de maatschappij
Als alles wat je eens had, wordt weggenomen,
Je door de bomen het bos niet meer ziet
Als alles om je heen wordt weggezogen
En je niets meer hebt dan verdriet
Als niemand je meer vertrouwd
Je uit wordt gekotst als crimineel
De lucht voelt als benauwd
En niets voelt meer als een geheel
Waarom is dit allemaal zo’n zooi
Alleen nog maar onbegrip en pijn
maar je innerlijke jou is zo mooi
Waarom kun je niet jezelf zijn
Daar, waar je dag en nacht
Opgesloten in je hoofd
Verloren is je wilskracht
Je innerlijke vuur gedoofd
Wat wakkert dat vuur weer aan
Wie, en wanneer kun je weer
Houden van en op eigen benen staan
Dit doet me zo’n zeer
Want hoe weet ik wanneer
Je weer vrij zult zijn, en bij mij
Of je ervan hebt geleerd
Een gevaar voor de maatschappij…
Je door de bomen het bos niet meer ziet
Als alles om je heen wordt weggezogen
En je niets meer hebt dan verdriet
Als niemand je meer vertrouwd
Je uit wordt gekotst als crimineel
De lucht voelt als benauwd
En niets voelt meer als een geheel
Waarom is dit allemaal zo’n zooi
Alleen nog maar onbegrip en pijn
maar je innerlijke jou is zo mooi
Waarom kun je niet jezelf zijn
Daar, waar je dag en nacht
Opgesloten in je hoofd
Verloren is je wilskracht
Je innerlijke vuur gedoofd
Wat wakkert dat vuur weer aan
Wie, en wanneer kun je weer
Houden van en op eigen benen staan
Dit doet me zo’n zeer
Want hoe weet ik wanneer
Je weer vrij zult zijn, en bij mij
Of je ervan hebt geleerd
Een gevaar voor de maatschappij…
Reacties op dit gedicht
| fairytale21: | Vrijdag, augustus 09, 2013 15:11 |
| thnx... | |
| mucho: | Donderdag, augustus 08, 2013 21:26 |
| goh ik zou er zo muziek onder zetten mooi neergegooid dit. |
|
Over dit gedicht
| Auteur: fairytale21 | 
|
|
| Gecontroleerd door: pantarhei | ||
| Gepubliceerd op: 07 augustus 2013 | ||
| Thema's: | ||