Omdat
Waarom zou ik iets doen wat me niet interesseert? Waarom zou ik een boek lezen? Een film kijken? Een wandeling maken? Naar de sportschool?
Waarom zou ik iets doen waar ik geen energie voor heb? Sociale contacten? Wandelen?
Waarom, als ik er geen plezier in heb? Waarom zou ik me afvragen waarom ik geen plezier meer heb? Waarom een dagboek? Een gesprek? Een gedicht? Een blog?
Waarom zou ik schrijven als er geen oplossing komt voor mijn pijn? Waarom praten als niemand van mij wil horen? Waarom de deur uit als mensen onvriendelijk zijn? Waarom de deur uit als ik er toch niet bijhoor?
Waarom proberen als alles op een teleurstelling is uitgelopen? Waarom hopen als hoop de grond in is geboord? Waarom leven als dit alles het geval is?
Waarom zelfmoord als je in de hel komt? Waarom zelfmoord als je er mensen veel verdriet mee doet? Waarom zelfmoord als je niet wilt dat anderen dat doen? Waarom zelfmoord als je wilt leven?
Waarom voel ik me zo? En wat kan ik eraan veranderen?
Als je wilt kun je veranderen. Maar waarom zou ik veranderen? Waarom, als er geen God is? Waarom, als er geen doel is? Waarom, als er geen rechtvaardigheid is?
Vragen zonder antwoord. Waarom ze stellen? Omdat het vuur brandt in mijn ledematen. Omdat de pijn woont in mijn hoofd. Omdat ik, ondanks alles, geloof.
In mezelf. In God. In liefde. In jou.
Reacties op dit gedicht
| Solitair: | Dinsdag, juni 27, 2017 20:12 |
| Ik ben sprakeloos en voel de diepe pijn van jouw schrijven. Hopelijk is nu, jaren later de pijn weg of verminderd. Groetje, | |
| september: | Donderdag, augustus 08, 2013 20:41 |
| Prachtige tekst Entropy, heb het ademloos gelezen. Zoveel vragen die je mag stellen al lijken er geen antwoorden te zijn. Soms lijkt het leven zelf alleen maar vraag. Lijkt het zinloos, toch geloof je ondanks alles. Dat is hoopvol. Respect voor je schrijven heb ik. Liefs | |
| Hans Winter: | Donderdag, augustus 08, 2013 19:02 |
| heb je een schepper en een schepsel om ergens wie weet waar in te mogen geloven, dan voel je ''t welkom dat je ooit mag komen tot je toegevoegde metgezellen inbreng. groetje, hans |
|
Over dit gedicht
| Auteur: entropy |  
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 08 augustus 2013 | ||
| Thema's: | ||