Vleugels open
De hemel waadt zich in donker
en reeds zijn de dagen gekomen
dat de schaduw der mensen
zijn laatste stappen zet
Het levenspad brokkelt
naar het einde toe af
en toont in zijn spiegel
de herinnering aan hoe het was
Hij leidt je naar het moment
waarop de waarheid zich openbaart,
de hemel zijn armen opent
en je meeneemt op vleugels van de wind
Aan Opa Jan.
Reacties op dit gedicht
| Dirk Hermans: | Vrijdag, augustus 16, 2013 21:47 |
| zo sterk zo goed verwoordt je opa zal fier op je zijn heel mooi gebracht | |
| september: | Maandag, augustus 12, 2013 23:51 |
| Mooi en liefdevol voor je opa geschreven, heel veel sterkte.. | |
| Fairouz: | Maandag, augustus 12, 2013 19:55 |
| wat een integer mooi gedicht voor je Opa. lieve groet, Fairouz |
|
| Anneke Bakker: | Maandag, augustus 12, 2013 19:41 |
| Intens dit verdriet verwoordt Melissa, ik begrijp hoe dat voelt. Heel veel sterkte en lieve groet Anneke |
|
| wervelende regenboog: | Maandag, augustus 12, 2013 17:08 |
| mooi gedicht geef je je opa mee Melissa sterkte wr |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Melissa Ninkeula | 
|
|
| Gecontroleerd door: Anastacia | ||
| Gepubliceerd op: 12 augustus 2013 | ||
| Thema's: | ||