Zielen zonder naam
zielen zonder naam
vleugels
vliegen af en aan
van zielen zonder
naam
verdriet
ligt in het
verschiet
van hen die
achterblijven
vooral het
plotseling
verscheiden
doet in afscheid
lijden
hun vlucht
lijkt onbenoemd in
hergroeperen van
de geesten
nog een keer het
aardse gaan
of past de cirkel
eindelijk
in het organische
bestaan
wil melker
14/08/2013
Reacties op dit gedicht
| september: | Woensdag, augustus 14, 2013 18:27 |
| Ik lees en herlees dit gedicht vandaag, het is heel mooi geschreven. | |
| Anneke Bakker: | Woensdag, augustus 14, 2013 12:51 |
| Toch blijft het onverklaarbare me boeien Wil omdat vleugels af en aan vliegen soms zelfs met naam. Stilte-momenten zijn dan het gevolg, het mystieke blijft. Zonnige groet. Anneke |
|
| teun hoek: | Woensdag, augustus 14, 2013 11:46 |
| ''t mystieke kent haar eigen vormen , voor ons vaak ongrijpbaar. h. gr. teun |
|
| windwhisper: | Woensdag, augustus 14, 2013 07:31 |
| er staan tranen in mijn ogen, soms gaat het een tijdje zo goed, maar op de achtergrond weet je........en dan hoor je weer van die nare dingen je woorden staan mooi in dit gedicht liefs Cobie laten we op deze woensdag het leven vieren, omdat geluk zo broos is |
|
Over dit gedicht
| Auteur: wil melker |  
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 14 augustus 2013 | ||
| Thema's: | ||