Stil gezwegen
tranen waren er in tijden
van verdriet en pijn
tranen waren er van het lachten
ze rolden
over wangen
van plezier
tranen waren er van boosheid
of van
onmacht
waterlanders
na gekwetst te zijn
door iemand
waarvan je het nooit had verwacht
soms ook die van spijt
door eigen ondoordachte woorden
de machteloosheid
tijdens 't verlies
van iemand
waarvan ik dacht
dat
samen
tot in de eeuwigheid
zou zijn
ik luister naar een lied
hoor
de woorden
"ik heb tranen gelachen"
soms huil je
het stille
houden van
zwijgend
omdat
spreken
te
pijnlijk zou zijn
Reacties op dit gedicht
| september: | Woensdag, augustus 14, 2013 18:54 |
| Het getuigt van veel gevoel Windwhisper, prachtig geschreven | |
| karinvangelder: | Woensdag, augustus 14, 2013 15:25 |
| is volkomen waar wat Anneke hier zegt ook emoties spelen een grote rol Cobie nog een fijne dag en lieve groet x Karin |
|
| Anneke Bakker: | Woensdag, augustus 14, 2013 15:20 |
| Alles op z''n tijd Cobie, ook tranen horen daar onder. In vreugde delen geeft dubbel plezier en ze delen in verdriet scheelt meestal de helft. Mooi gedaan en graag gelezen Lieve groet van Anneke |
|
| teun hoek: | Woensdag, augustus 14, 2013 11:44 |
| las dat vrouwen meer tranen laten dan mannen.....maar of daarin de diepte van verdriet ligt betwijfel ik. h. gr. teun |
|
| Janny Scheybeler de Jonge: | Woensdag, augustus 14, 2013 10:38 |
| cobie wat weer een klasse schrijven lees het van de eerste tot de laatste leter!! |
|
Over dit gedicht
| Auteur: windwhisper |  
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 14 augustus 2013 | ||
| Thema's: | ||