Het masker wat ik op heb verhuld mijn pijn.
Mijn masker zorgt ervoor dat ik niet volledig mezelf kan zijn.
Het behoed me voor verdriet en beschermd mijn gezicht.
Zodat ik niet steeds voor andermans leugens ben gezwicht.
Maar soms komt er iemand in je leven die dat masker kent.
Zo’n persoon ben jij,iemand die hetzelfde kent.
Ook jij draagt een masker,zodat ook jij niet jezelf hoeft te zijn.
Het beschermt je ook tegen de buitenwereld en al zijn pijn.
Net als jij bij mij doet,kijk ik door je masker heen.
Dan zie ik wie je werkelijk bent,een schat met een hart van puur fluweel en niet van steen.
Ik weet het is soms angstig,om te weten dat ik van jou weet.
Dat niemand jou zo mag zien,en dat ik jou niet vergeet.
Geloof me als ik jou zeg,dat je masker voor mij niet telt.
Ik ben al lang door jouw persoonlijkheid geveld.
Voor mij is het belangrijk om je te zeggen dat ik je mag.
Dat ik onder je masker door,het verdriet zie verscholen achter je lach.
Ik neem je zoals je bent,met je fouten en je hart.
Met al je mooie woorden,je pijn en ook je smart.
Voor mij telt alleen de binnenkant,verder kijken wil ik niet.
Want jouw warme hart verteld mij genoeg,het ziet een lichtje in het verschiet.
Iets moois wat kan gaan groeien,een mooie vriendschap hecht en sterk.
Om dat te gaan bereiken,kost ons samen heel wat werk.
Maar ik geloof in wat kan komen,en in wat komen gaat.
Ik zeg je en ik meen het,dat jouw masker je niet staat.
Zonder ben je mooier,straal je als een heldere ster.
Kijk niet verder in de toekomst,want ik ben nooit zo ver.
Ik ben altijd heel dicht bij je,ik sta naast je waar jij ook gaat.
Mijn vriendschap en mijn liefde voor jou,is iets wat niet meer over gaat.
Alles zal ik geven,als jij je masker af wilt doen.
Dan zal ik je geven wat je verdient,mijn vriendschap en een zoen.