Mijn muur
Je mooie ogen spreken
Een onbekende taal voor mij
Ik voel ze door mijn muur heen breken
Met hun abstracte woordenbrij
Ik wil je toelaten in mijn kasteel
Maar mijn muur houdt me op de been
Zoveel stenen opgebouwd
Zoveel pijn aan de mortel toevertrouwd
Jouw sloopwerk bevrijdt alleen
Dat wat ik nooit meer voelen wil
Je mooie ogen spreken
Maar brengen je niet dichterbij
Bouw toch een brug over mijn gebreken
En leef binnen de muur met mij
Een onbekende taal voor mij
Ik voel ze door mijn muur heen breken
Met hun abstracte woordenbrij
Ik wil je toelaten in mijn kasteel
Maar mijn muur houdt me op de been
Zoveel stenen opgebouwd
Zoveel pijn aan de mortel toevertrouwd
Jouw sloopwerk bevrijdt alleen
Dat wat ik nooit meer voelen wil
Je mooie ogen spreken
Maar brengen je niet dichterbij
Bouw toch een brug over mijn gebreken
En leef binnen de muur met mij
Reacties op dit gedicht
| september: | Woensdag, augustus 21, 2013 00:25 |
| Mooi gedicht | |
| anne(22): | Dinsdag, augustus 20, 2013 10:22 |
| Mooi gedicht, je moet je muur eerst laten zakken voor iemand er een brug over kan bouwen... Beetje bij beetje, op jou tempo.. Liefs anne |
|
| witteroos: | Donderdag, augustus 15, 2013 23:40 |
| Wat een mooi gedicht. | |
| teun hoek: | Donderdag, augustus 15, 2013 14:00 |
| gewoon de kasteelbrug laten zakken. h. gr. th | |
| romantica: | Donderdag, augustus 15, 2013 11:50 |
| prachtig gedicht! x | |
Over dit gedicht
| Auteur: overdriver | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 15 augustus 2013 | ||
| Thema's: | ||