Met goede bedoelingen zou jij me hebben verlaten.
De tijd van rust was pijnlijk, mijn gevloeide tranen daargelaten.
Jou vergeten? Dat heb ik écht nooit, laat staan snel.
Je was geen seconde uit mijn hoofd, weet dat wel!
Je zit in mijn bloed, je zit in mijn aderen, weet dat!
Bij elke hartklopping voel ik je gemis, onthoud dat!
Niets en niemand kan jou uit mijn hart rukken.
Zelfs door de omstandigheden van mij, wil dat niet lukken.
Mijn toekomst heb ik met jouw aanwezigheid gevuld.
Jouw naam en mijn naam op de voordeur van ons huis verguld.
Jouw als mijn man in goede en slechte tijden.
Dit perfecte plaatje heeft mij doen verleiden.
Jou laten gaan, is nooit mijn bedoeling geweest.
Dat jij er ook onder lijdt, kwelt mij nog het meest.
Je bent me niet verloren, al denk je dat dat zo is.
Maar jij onderneemt geen aktie, dat is wat ik mis.
Een stap van jou zou meer dan voldoende zijn.
Om ons te verbinden en te verlossen van de pijn.
Maar die stap is ontzettend moeilijk nu voor jou.
Ongeacht jouw liefde voor mij, ongeacht dat ik nog van je hou.
God! Waarom moet ik hier zo onder lijden?
God! Zal er een tijd komen die mij zal verblijden?
God! Zou mijn hart even stil kunnen zijn?
God! Ik vraag niet lang, eventjes is al fijn…
Mijn hart kan het rationele besluit namelijk niet accepteren.
Mijn hart zegt dat zij dit verlies niet kan verteren.
Mijn hart staat niet open voor een ander en wil niet verder gaan.
Mijn hart is aan het aftakelen, sinds hij mijn deur voorbij is gegaan.

Ook mijn toekomst is gevuld met jouw aanwezigheid.
Jou niet meer in mijn leven, dat is waarom ik zo erg lijd.
Ik wou dat je nu bij me was en me van het verdriet bevrijd.
Ik hou van je, jij bent en blijft in mijn leven de ware man
In mijn tranen ben ik verdronken.
Mijn hart dat in mijn eigen tranen is gezonken.
Ik weet nog hoe we de eerste dag dat we elkaar zagen samen wat hebben gedronken.
En ik weet nog goed hoe zoet de woorden uit jou mond klonken.
Je maakt me gek van verlangen naar jou.
Het gemis breekt mijn hart in tweeen door jou.
Ik word helemaal gek zonder jou.
Jij bent het enige lichtpunt in mijn leven, en als God het wilt mijn aanstaande man.
Ben ik je echt niet verloren?
Jij was mijn oren als ik niet kon horen.
Alleen ellende loopt mijn leven nou te storen.
Mijn hart is helemaal doorboren.
Kom terug en heel mijn hart.
Zonder jou in mijn leven zie ik alles zwart.
Ik verlang naar je met smart.
Eens was ik gelukkig maar dat was toen ik jou nog had!
Laat je hart niet aftakelen, maar stuur jou hart richting mij.
Mijn hart mist de jouwe, ik wil jou hart aan mijn zij.
Ik kan het niet meer aan, het leven zonder jou.
Ik kan niet verder leven zonder jou aan mijn zij.
De man waar ik nog zielsveel van hou!