Puta Madre...
Puta Madre…
rusteloos en onder invloed heb ik de weg afgelegd,
zoekend naar wat eerder al een herinnering leek
een gezicht dat lachte of het moment van verlangen,
de schoonheid van de mooiste vrouw
misschien de afwezigheid van moeders, kinderen
een eenzame man
met niemand onderweg
mijn dagen genummerd en geteld
door de maan verdwenen, iedereen vergeten
mijn wereld blind…
esteban 24 Augustus 2013
Reacties op dit gedicht
| wil melker: | Zaterdag, augustus 24, 2013 19:34 |
| Puta madre... mi amigo.. weg die sombrero.. en open je ogen.. kijk door het glas zonder bodem.. en weet weer de zon... liefs, wil |
|
| Melissa Ninkeula: | Zaterdag, augustus 24, 2013 17:05 |
| Erg mooi geschreven,, sterkte. | |
| karinvangelder: | Zaterdag, augustus 24, 2013 16:44 |
| precies wat hier al is gezegd esteban . soms komt het plots op je weg sterkte x Karin | |
| september: | Zaterdag, augustus 24, 2013 16:15 |
| Heel mooi geschreven, wens je liefs | |
| windwhisper: | Zaterdag, augustus 24, 2013 04:41 |
| veel liefs Esteban, soms zijn verdere woorden overbodig lieve groet Cobie |
|
| johandedichter: | Zaterdag, augustus 24, 2013 02:37 |
| goed verwoord en kop op esteban het leven staat altijd op onverwachte momenten open voor geluk als je het niet meer verwacht gr johan |
|
Over dit gedicht
| Auteur: esteban. | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 24 augustus 2013 | ||
| Thema's: | ||