Ik mag al tijd graag naar de kauwen kijken, daarom een gedicht opgedragen aan de kauw:
He kauw, wat hou ik van jou,
zoals je parmantig door de stad hipt.
Keurig in het zwart,
met je grijze kraag,
ben jij daar.
Je lijkt wel een deftige meneer,
die even op bezoek is.
Wat zou de stad zijn zonder jou,
jij van wie ik zo hou?
Kauw jij blijft deze stad trouw,
daarom hou ik van jou....