Je bent zo stil
Je bent zo stil
wil je niet met mij praten dan
je vertelt niet wat er scheelt
ik weet nochtans dat je het kan
Je bent stil
niet alleen tegen mij
ook andere mensen merken het
en het staat op je gezicht te lezen
je bent al zo lang niet meer blij
Vertel me wat er is
misschien kan ik je helpen
ik wil het, ik ben een goede vriendin van je
en weet dat ik echt van je houd
Stil ben je nu al dagen
mensen begrijpen het niet
ze stellen enkel vragen
over jou pijn en jou verdriet
Maar ik zal je helpen
al weet ik nu nog niet hoe
nu vallen tranen uit je ogen
en het eerste dat ik zal doen
is jou een knuffel geven en je wangen drogen …
Reacties op dit gedicht
| anne(22): | Dinsdag, augustus 27, 2013 20:19 |
| Soms is een knuffel genoeg, praten kan pas als diegene daar aan toe is, het is aan jou om te wachten en er dan te zijn:) Liefs anne |
|
| middernachtzonnesteek: | Maandag, augustus 26, 2013 00:55 |
| nie veel te vertellen mooi, vooral naart einde toe |
|
Over dit gedicht
| Auteur: gedichtenlady |  
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 26 augustus 2013 | ||
| Thema's: | ||