Tranen van onmacht
Ik blijf steken in een wirwar van draden.
Mijn tranen zijn als de dauwdruppels
aan een spinnenweb.
Ik ben verkeerd ingeschat
Die spin wordt ook als akelig waargenomen.
We hebben gelijkenissen
Al verschillen we in grootte
Maar we zijn allebei intelligent op onze manier.
Een spin maakt haar net om een prooi te vangen
Ik ben de prooi waarop ze jagen.
Wat heb ik niet goed gedaan
Vergeten door de omgeving
Woorden worden weggeveegd
Zodat de zinnen niet meer kunnen gezegd worden.
Wie zwijgt, delft het onderspit
Wie spreekt krijgt klappen
Mij neerleggen bij alles kan ik niet,
de gang is te smal om er nog door te kunnen.
Claire Vanfleteren ©