Ongekend
Waneer de zon op ze hoogst is
En daarna
Uit verveling de blaadjes weer vallen
Een onbekenden schoonheid
Die onze geest doet misleiden
Zo snel
Zo snel gaan de dagen
Maanden en ook de jaren
Aan ons voorbij
Een wedstrijd
Liefde en eenzaamheid
Kruizen elkaar
Langzaam kruipen ze
De aanwezigheid
Van warmte en kou
De geborgen heid
Van een aanwezigheid
Blijkt toch weer een onzekerheid
En daarna
Uit verveling de blaadjes weer vallen
Een onbekenden schoonheid
Die onze geest doet misleiden
Zo snel
Zo snel gaan de dagen
Maanden en ook de jaren
Aan ons voorbij
Een wedstrijd
Liefde en eenzaamheid
Kruizen elkaar
Langzaam kruipen ze
De aanwezigheid
Van warmte en kou
De geborgen heid
Van een aanwezigheid
Blijkt toch weer een onzekerheid
Over dit gedicht
| Auteur: Laida | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 29 augustus 2013 | ||
| Thema's: | ||