Weet je nog
weet je nog
De achterom bij het huis
strepen in het zand
een geleende vijl in de hand
land verovertje
de wereld in het klein
je mocht even alleenheerser zijn
of hakken draaiend in het zand
de grond vlak maken met je hand
een kuiltje als enigste doel
rond geluk met mooie namen
regenboog, of piraat
looier, oliebonk. rolde over straat
geluksmomenten in mij jeugd
in korte broek|
met zanderige handen
de winst die in de zakken branden
trots laten aanschouwen
jaloerse blikken
maar het mooiste onbetwist
dat het buurmeisje
er de mooist bonk had uitgevist
en mijn zoende op mijn wang
dat vergeet ik niet
mijn leven lang
Reacties op dit gedicht
| kimmytje: | Dinsdag, september 03, 2013 20:43 |
| Heel mooi en nostalgisch Zalig Liefs Kimmy |
|
| Dasje (lucky): | Dinsdag, september 03, 2013 17:29 |
| Heerlijk nostalgisch... (zucht) met een nog bijna onaangeroerd zieltje en alles kwam nog vanzelf goed. Mooi! |
|
| windwhisper: | Dinsdag, september 03, 2013 11:21 |
| wat een heerlijkheid, zeker om nooit te vergeten. die zoen...en dat buurmeisje liefs Cobie |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Paul Willems (Quikkie) |  
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 03 september 2013 | ||
| Thema's: | ||