Alleen
Alleen
ik voel me hier alleen
Onbegrepen door de mensen om me heen
Ik weet niet meer wanneer de zon voor me scheen
Ik tel de dagen af
Totdat het beter word
Ik wil niet wachten, tot mijn wereld instort
Ik voel me alleen
Ze willen me niet begrijpen
Ik kan alleen maar mijn messen aanslijpen
Totdat de onrust weer verdween
De eenzaamheid
De leegte, het is telkens weer een strijd
Om er niet aan toe te geven
Om door te zetten
En niet te stoppen met leven
Ook al blijf ik alleen
Er komt vast een moment dat de pijn verdwijnt, en de wolk verdween
© Michèlle
ik voel me hier alleen
Onbegrepen door de mensen om me heen
Ik weet niet meer wanneer de zon voor me scheen
Ik tel de dagen af
Totdat het beter word
Ik wil niet wachten, tot mijn wereld instort
Ik voel me alleen
Ze willen me niet begrijpen
Ik kan alleen maar mijn messen aanslijpen
Totdat de onrust weer verdween
De eenzaamheid
De leegte, het is telkens weer een strijd
Om er niet aan toe te geven
Om door te zetten
En niet te stoppen met leven
Ook al blijf ik alleen
Er komt vast een moment dat de pijn verdwijnt, en de wolk verdween
© Michèlle
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: Miesmuis | 
|
|
| Gecontroleerd door: bkoemans | ||
| Gepubliceerd op: 15 september 2013 | ||
| Thema's: | ||