Hoe het met haar gaat
Men denkt dat zij in nachtelijke uren
blootsvoets door stille bossen dwaalt
Dat zij zich slechts licht bewust
de ene voet weer voor de ander plaatst
In diepe dalen stond zij keer op keer
voor hete vuren, die zij trotseerde
In haar eentje kon zij alles aan want
er streden duizend stemmen aan haar zijde
Men weet dat zij het moeilijk heeft gehad
dat zij in haar eentje elk vuur bevocht
Totdat zij niet meer kon en haar geest
de strijd opgaf
Zelfs de stemmen weken van haar zijde en
in haar hoofd rest nu nog doodse stilte
Maar als zij 's nachts slapen wil weet ze
dat ze gillend weer ontwaken zal
Men weet dat zij in nachtelijke uren
blootsvoets door stille bossen dwaalt
en zich hiervan slechts licht bewust
de ene voet steeds weer voor de ander plaatst
Maar niemand die eens vraagt
hoe het met haar gaat.
-
Reacties op dit gedicht
| David Matser: | Maandag, september 14, 2015 22:46 |
| Gelezen en herlezen, blijft mooi. | |
| Sara Folklore: | Dinsdag, september 17, 2013 19:17 |
| jammer, misschien spontaan zelf beginnen praten over hoe het met je gaat;-) Heel mooi gedicht. | |
| Artifex: | Maandag, september 16, 2013 22:08 |
| Voelbaar.... | |
| anne(22): | Maandag, september 16, 2013 19:39 |
| Prachtig geschreven, zo intens dat ik er kippevel van krijg... Eenzaamheid is vreselijk, een simpele ´hoe gaat het met je´ zou zoveel schelen. Heel mooi verwoord Liefs anne |
|
Over dit gedicht
| Auteur: KillingAngel |  
|
|
| Gecontroleerd door: KillingAngel | ||
| Gepubliceerd op: 16 september 2013 | ||
| Thema's: | ||