Standbeeld van San Francisco
ik was het standbeeld van San Francisco
volledig gevoelloos in mijn gevoel
voorbij alle bloemen die stroomden
langs de stilte van mijn tranen
straten leken oneindig
daar waar dromen zo ver weg droomden
en enkel jouw gezicht enige troost wist te bieden
ik verdwaalde in San Francisco
gevangen in mijn gevoel
tussen hen met naamloze gezichten
die allen jou leken te imiteren
en nu mis ik je
jou in San Francisco
want al wilde ik niets dan rennen
van de grootste afstand mogelijk
jij was daar
en droogde de stilte van mijn tranen
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: Gert | 
|
|
| Gecontroleerd door: pantarhei | ||
| Gepubliceerd op: 18 september 2013 | ||
| Thema's: | ||