lees
wanneer
wat doe je wanneer alles teveel is,
zelfs je eigen aankleden is te veel..
je niet meer alleen naar buiten kan/durft..
wanneer je angst en paniek stoornis je hele leven van je overneemt...
wanneer je van alles en iedereen .. zelfs jezelf vervreemd.
zal het ooit stoppen.. zal alles ooit een keer gaan kloppen..
het is elke dag opnieuw een strijd.. zal ik doorgaan ..
of de strijdbijl eindelijk na lang vechten begraven.
dat zijn de vragen van het dagelijks leven..
hoelang je het nog zal trekken.
na zolang mogelijk tijd rekken ,
wanneer ze je nergens kunnen helpen,
en er diagnoses zijn gesteld zoals, borderline, anorexia nervosa , word het behoorlijk moeilijk om nog te kunnen denken aan dat het allemaal wel goed komt..
ja de vraag is en zal altijd blijven wanneer.
dat doet zo'n zeer
wat doe je wanneer alles teveel is,
zelfs je eigen aankleden is te veel..
je niet meer alleen naar buiten kan/durft..
wanneer je angst en paniek stoornis je hele leven van je overneemt...
wanneer je van alles en iedereen .. zelfs jezelf vervreemd.
zal het ooit stoppen.. zal alles ooit een keer gaan kloppen..
het is elke dag opnieuw een strijd.. zal ik doorgaan ..
of de strijdbijl eindelijk na lang vechten begraven.
dat zijn de vragen van het dagelijks leven..
hoelang je het nog zal trekken.
na zolang mogelijk tijd rekken ,
wanneer ze je nergens kunnen helpen,
en er diagnoses zijn gesteld zoals, borderline, anorexia nervosa , word het behoorlijk moeilijk om nog te kunnen denken aan dat het allemaal wel goed komt..
ja de vraag is en zal altijd blijven wanneer.
dat doet zo'n zeer
Reacties op dit gedicht
| mucho: | Vrijdag, september 20, 2013 12:28 |
| geef je denken wat rust, siltjuh en stop wat frissen herfstbladeren in je oren dan zie je weer wat herfstkleuren die je op kunt snuiven |
|
| mucho: | Vrijdag, september 20, 2013 12:26 |
| gut, wat lees ik nu weer wat zal ik zeggen nu waarom moet alles goed komen laat iets kleins verbeteren. en probeer jezelf niet om zeep te helpen dat gevecht ga je niet winnen heel veel sterkte en een dikke kus, mucho |
|
| vagebond: | Donderdag, september 19, 2013 04:14 |
| Allereerst wil ik je zeggen, dat ik in gedachte vol mededogen je hand vast hou. Je zou een geestelijke stoornis, ook een beslagen en vuile ruit kunnen noemen. Probeer er toch doorheen te kijken, want de wereld, en het leven wat zich daar achter afspeelt. Is vol liefde en leven, en de moeite waard. Veel liefs. |
|
Over dit gedicht
| Auteur: siltjuh | 
|
|
| Gecontroleerd door: pantarhei | ||
| Gepubliceerd op: 19 september 2013 | ||
| Thema's: | ||