huilend hart
Ik truikelde, ik struikelde, over de verkeerde woorden, zodat mensen mij nooit echt hoorden, ik vrouwen niet echt kon bekoren, en niet in staat iets anders te doen, dan slechts te storen.
En mijn hart, mijn hart dat huilde.
En mijn hart, mijn hart dat huilde.
Reacties op dit gedicht
| middernachtzonnesteek: | Donderdag, september 19, 2013 23:31 |
| kan ik me in vinden mooi |
|
| juffie: | Donderdag, september 19, 2013 14:03 |
| Maar ''op schrift'' lukt het je best! | |
| mima: | Donderdag, september 19, 2013 13:09 |
| :( mooi omvat. | |
| Janny Scheybeler de Jonge: | Donderdag, september 19, 2013 09:21 |
| ja kan me voorstellen zoveel verdriet in een paar zinnen!! |
|
Over dit gedicht
| Auteur: vagebond | 
|
|
| Gecontroleerd door: Anastacia | ||
| Gepubliceerd op: 19 september 2013 | ||
| Thema's: | ||