Mijn diepste angst als
Popliedje vermomd
Ik hoor mijn woorden
Uit een vreemde mond
En de gitaar omhelst de wond
Van onmogelijke liefde
Waarvan alleen wijwisten
Dat hij bestond

Hoe kan het dat iets zo puur
Zo kwetsbaar was
Alleen voor jou en mij was
Nu voor de hele wereld
Is te horen, alsof
Een lied zou kunnen vangen
Wat wij hebben doorgemaakt
Keer op keer geraakt
Door onmacht, boosheid
Liefde en haat
Van altijd willen blijven
Tot ik wil dat je voor altijd weggaat

Nu flits je voorbij
In een video op internet
T klinkt best leuk
Mooi in elkaar gezet

Maar ti's niets van wat het was
Dat zou jij moeten weten
Of moest je het van jezelf
Vergeten?