Mijn vurige beden
mijn vurige beden
ik heb de schaduw
weg geredeneerd
maar hij blijft
hangen
aan de randen van
mijn blik
het licht van
logica
en wetenschap
schijnt knap en
helder in de
hoeken
na het gerichte
zoeken
leeft het donker
op
beleven
spookgedachten
hun vage angsten
in mijn kop
het schrijnt aan
mijn bestaan
rust en zekerheden
zijn verdwenen
ondanks al mijn
vurige beden
komt schaduw
langzaam naar beneden
wil melker
24/09/2013
Reacties op dit gedicht
| september: | Dinsdag, september 24, 2013 21:48 |
| Prachtig geschreven Wil, schaduwen blijven soms komen hoezeer je ook probeert. Veel sterkte en liefs en licht gewenst | |
| Janny Scheybeler de Jonge: | Dinsdag, september 24, 2013 12:00 |
| och wil toch | |
| kimmytje: | Dinsdag, september 24, 2013 11:47 |
| Prachtig! Jouw gedichten zijn altijd een zegen om te lezen.. Toch sterkte in deze moeilijke periode Liefs Kimmy |
|
| teun hoek: | Dinsdag, september 24, 2013 11:31 |
| dat de lichteffecten van de geest weer het duistere doen verdwijnen. Sterkte h. gr. teun | |
| Anneke Bakker: | Dinsdag, september 24, 2013 09:58 |
| Ach Wil, probeer je blik te verruimen en de zon weer toe te laten. Spookgedachten schrijnen zo bij het pijnlijke af. Ik wens je weer blijheid in je bestaan, hoe moeilijk ook soms. Hartelijke groeten. Anneke |
|
| windwhisper: | Dinsdag, september 24, 2013 09:20 |
| herkenbaar, dat zeker, laten we de handen in elkaar slaan en bidden, elk op eigen wijze goede morgen Wil warme groet Cobie -+ |
|
| trucker klaas: | Dinsdag, september 24, 2013 06:41 |
| schaduw verdwijnt in het reflecteren tot je geheel "verlicht" bent groet ,klaas |
|
Over dit gedicht
| Auteur: wil melker |  
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 24 september 2013 | ||
| Thema's: | ||