Ik ben een bibberlichtje...
Ik ben een bibberlichtje…
Ik ben een heel klein bibberlichtje
En dapper wil ik groeien
Bloeiend in de wetenschap
Dat ik groter ben dan ik dacht.
Met mijn kleine bibberlichtje
Probeer ik er te zijn voor mijn medemens
Ik luister, ik omarm
Tot de tederheid het van verdriet overwint.
Ach dat bibberlichtje is zo klein helemaal niet
Want eigenlijk ben ik die steen in de beek
Al het water moet eromheen en dat bracht die verandering.
Zo zal ik zijn…
Soms ben ik bang hoe groot mijn Licht kan schijnen
Maar als je zelf het donker zo goed kent
Het leven kent van op en vooral neer
Groeit juist mijn Licht zijn.. keer op keer.
Reacties op dit gedicht
| Jacky*: | Woensdag, september 25, 2013 16:41 |
| Dank je wel lieve Kimmy! xx liefs terug | |
| kimmytje: | Woensdag, september 25, 2013 16:34 |
| Nogmaals heel mooi geschreven Liefs Kimmy |
|
| Jacky*: | Woensdag, september 25, 2013 15:32 |
| dank je wel Leon.. erg lief van jou. je bent een trouwe fan :) | |
| Lion10cc: | Woensdag, september 25, 2013 15:00 |
| Mooie instelling om door het leven te gaan Jacky, groetje Leon |
|
| Jacky*: | Woensdag, september 25, 2013 09:44 |
| dank je wel Roselyn... met zijn allen zijn we steeds meer licht... mijn werk in de hospice de komende tijd... denk ik heel toepasselijk xxx |
|
| Roselynn: | Woensdag, september 25, 2013 09:33 |
| elk lichtje.. in de donkere uren... van ieder mens.... is zo waardevol.. mooi verwoord! |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Jacky* |  
|
|
| Gecontroleerd door: redactie | ||
| Gepubliceerd op: 25 september 2013 | ||
| Thema's: | ||