Ik ren
Ik ren
maar het achtervolgt me steeds weer
de gevoelens, de gedachten
van de persoon die ik echt ben
Ik ren
ik vlucht weg van mezelf
ik wil ‘ik’ niet tegenkomen
niet, zoals ik mezelf ken
Ik blijf maar rennen
teruggaan, wil ik niet meer
ik ben al te ver gelopen
ik kan niet meer achteruit
want ik zou het niet meer herkennen
Ik ben mezelf tegengekomen
wou dat dat nooit werkelijkheid was geworden
ik heb geen minuut getwijfeld
ik ben weggerend, ik ben gevlucht
En nee, je hoeft me niets te vragen
ik kom NOOIT meer terug !!!!
Reacties op dit gedicht
| september: | Zondag, oktober 06, 2013 23:30 |
| Pracht schrijven Raissa groetjes en dank voor je reactie. | |
| teun hoek: | Donderdag, september 26, 2013 12:00 |
| als de vlucht een vluchtheuvel creert is het goed. Daar is alles veilige. h. gr. th |
|
| witteroos: | Woensdag, september 25, 2013 23:41 |
| Mooi gedicht. Toen ik mezelf zag had ik ditzelfde gevoel. Ik kwam het mooie in mezelf tegen wat werd vertrapt en het minder mooie omdat dit geenszins werd gesnapt. Ik moest bewijzen goed te zijn terwijl ik dit was en ben. Niemand kan de beste zijn hoewel er mensen zijn die denken dat zij dit zijn. Warme groet voor jou, gewoon van een medemens. Vele mensen vluchten weg van welzijn, vinden het hebben van welvaart belangrijker en doen daarmee zichzelf en anderen pijn. Warme groet. |
|
Over dit gedicht
| Auteur: gedichtenlady |  
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 25 september 2013 | ||
| Thema's: | ||