Krimpt de tijd
krimpt de tijd
je hebt
de euforie gehad
van bacchanalen en
nachtenlang
doorhalen
het ongeremd
de grenzen
overgaan
naar een wereld
die nog
zonder normen kan
bestaan
je de standaard
toegeëigend
van lak aan alles
krijgend
als het feesten
maar niet stopt
want de beesten
zijn nog los
maar in demping
van gevoelens
krimpt de tijd
tot een
meedogenloos vervelen
omdat niets je
meer kan schelen
bent je
dieptepunten kwijt
in de roetsbaan
van het leven
ook de
hoogtepunten zijn vergeven
wat blijft lijkt slechts
eentonigheid
wat is jou de
medicatie waard
als hel en hemel
gaan verdwijnen
en je eindelijk de
warme zon
weer op je huid kunt voelen schijnen
wil melker
05/10/2013
Reacties op dit gedicht
| esteban.: | Zaterdag, oktober 05, 2013 18:37 |
| heel veel Wil, heel veel... opnieuw mooi hoor, liefs esteban |
|
| middernachtzonnesteek: | Zaterdag, oktober 05, 2013 15:11 |
| erg mooi geschreven | |
| wytske: | Zaterdag, oktober 05, 2013 11:32 |
| zoals zovele van uw gedichten, ook deze weer prachtig mooi | |
| wervelende regenboog: | Zaterdag, oktober 05, 2013 09:28 |
| ben het met Dirk Hermans eens mooi in woorden gevat Wil fijne zaterdag! liefs wr |
|
| Dirk Hermans: | Zaterdag, oktober 05, 2013 08:31 |
| knap verwoord | |
Over dit gedicht
| Auteur: wil melker |  
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 05 oktober 2013 | ||
| Thema's: | ||