Teruggaan
Ooit was hij er de draak
en liet kracht en wil zien
spuwde zijn vuur in almacht
verschroeiende adem in de verlatenheid
en de dijk waar ik fietste
was een dorre woestijn
en ik zou terug, met hart en ziel
jou halen,de tijd terugdraaien
maar kon er geen kracht tegenin brengen
ik wilde het niet weten
toen ik dacht te sterven werd ik wakker
een stukje met jou meegaan was een gift
en toegestaan
de weg naar eeuwigheid kun je niet teruggaan.
Reacties op dit gedicht
| claire vanfleteren: | Zondag, oktober 13, 2013 20:13 |
| sterk neergezet hoor! Claire |
|
| september: | Dinsdag, oktober 08, 2013 00:12 |
| Dank jullie wel voor de lieve en warme reacties, liefs | |
| gedichtenlady: | Maandag, oktober 07, 2013 21:44 |
| Een prachtig, verrassend gedicht :) Groetjes Raissa |
|
| Quicksilver: | Maandag, oktober 07, 2013 09:24 |
| helaas, die weg naar de eeuwigheid kun je niet teruggaan..hoe graag men dit ook zou willen..kun je die tijd niet terugdraaien.. vind het ontroerend en rakend verwoord warme groets, gaat gelukkig ietsjes beter fijne dag |
|
| marchiano di noche: | Maandag, oktober 07, 2013 01:03 |
| mm,mooi en stil geworden.. | |
| Bob Van St. Job: | Zondag, oktober 06, 2013 23:37 |
| Graag gelezen en herlezen. | |
| middernachtzonnesteek: | Zondag, oktober 06, 2013 23:06 |
| fijn dit te lezen | |
| Still the one: | Zondag, oktober 06, 2013 21:05 |
| graag gelezen soms zou je idd terug willen aan de andere kant zou ik alles net zo doen als ik nu gedaan heb |
|
Over dit gedicht
| Auteur: september |  
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 06 oktober 2013 | ||
| Thema's: | ||