De kleine scenes
de kleine scenes
heb de laatste
stukjes gelegd
de puzzel van mijn
leven
zijn uiteindelijke
vorm gegeven
maar alles voelt
emotieloos
heb nooit de goede
kleur
kunnen bekennen in
wennen aan
de kleine scenes
gaan
daar smeult en
vonkt de liefde nog
plaats en tijdloos
zonder gêne
maar het vlakke
overheerst zwart
wit
in een bestaan met
grijs gezicht
wil melker
10/10/2013
Reacties op dit gedicht
| september: | Vrijdag, oktober 11, 2013 00:20 |
| Een mooi schrijven dat me raakt, het voelt wat triest aan. Een puzzel is wellicht nooit helemaal gelegd? In die zin dat het juist de kleine scenes zijn die kleur geven en verrassend kunnen uitpakken. PS ik lees heel graag je gedichten :) Liefs | |
| teun hoek: | Donderdag, oktober 10, 2013 13:04 |
| veel kleine scenes vormen te samen een hoofdscene. h. gr. teun |
|
| kimmytje: | Donderdag, oktober 10, 2013 09:05 |
| Heel mooi gedicht Wel wat triest, maar het lezen zeker waard! Liefs Kimmy |
|
| Anneke Bakker: | Donderdag, oktober 10, 2013 08:13 |
| Niet alles is zwart-wit Wil, hoe vaak lees ik hier jouw fraaie kleurrijke gedichten waar de emotie van afspat. Een nieuwe puzzel wacht en zelf kun je de mooiste kleuren mengen op je palet, laat ons te zijner tijd in woorden het resultaat maar eens zien dat je in liefde hebt gelegd. Mooie dag wens ik je toe, Anneke |
|
| windwhisper: | Donderdag, oktober 10, 2013 07:45 |
| ondanks alles wat zich afspeeelt elke morgen een gedicht, dan kleurrijk of met wolken of een grijs gezicht lieve groet Cobie sterkte en hopelijk gaat alles goed Cobie dikke kus |
|
Over dit gedicht
| Auteur: wil melker |  
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 10 oktober 2013 | ||
| Thema's: | ||