Onze verdwenen vriendschap
Ik lachte je toe
jij gaf een glimlach terug
maar om één of andere reden
werd jij het moe
Je was lief
maar die vriendelijkheid van jou
was opeens verdwenen
Waar was het opeens naartoe?
Je veranderde
als sneeuw voor de zon
waar zijn die mooie tijden gebleven
waar onze vriendschap eens begon
Je was een leuke meid
maar nu heb ik niets meer aan je
je spreekt niet meer, negeert me volkomen
ik denk alleen terug
aan die mooie tijd
Wat is er toch met jou gebeurd
we konden zo goed praten
en ik? Ik deed echt niets verkeerd
maar het lijkt erop
alsof je me nu alleen maar kan haten
(fictief)
© Raissa Derous
11 oktober 2013
Reacties op dit gedicht
| Bob Van St. Job: | Vrijdag, oktober 11, 2013 23:19 |
| Gelukkig fictief zoals je zelf aangeeft. | |
| Still the one: | Vrijdag, oktober 11, 2013 14:16 |
| misschien door toedoen van derden hoop voor je dat de vriendschap wederkeerd |
|
Over dit gedicht
| Auteur: gedichtenlady |  
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 11 oktober 2013 | ||
| Thema's: | ||