Zwarte droom,
Zwarte droom,
er vlogen vogels, zwermen, laag-bij-de-gronds
wolken transformeerden in monsters
rotsen en grotten, donkerte alom
ook sliepen er honden tussen de spelonken,
sommigen kreunden vervaarlijk
wolf naar Maan, anderen ijlden zich aldaar
er was niets om tegenaan te leunen dan het zwaar-
gemoed dat het hart spastisch samentrok,
als was het een marionet in de handen
van een kwaadaardig intellect
ik bevond me aan een top, rillend als riet voor de wind
een bedelaarslijf aan het eind van zijn Latijn
haperend door de coupletten van het finale lied
overal waar ik keek zag ik vlaggen, zwart en rood
schaduwen van doden, flessen molotovcocktails
die de scherpe lijn van de horizon vormden
de geur van chemische gassen en ontbonden lijven
stegen op en wasemden de baan rond moederaarde
terwijl spoetnik de noten van mijn hymne kraakte
Reacties op dit gedicht
| Bob Van St. Job: | Zondag, oktober 13, 2013 23:16 |
| Droom ten oorlog. Sterk beschreven. | |
| middernachtzonnesteek: | Zondag, oktober 13, 2013 22:35 |
| de meeste dromen zijn bedrog maar als ik wakker wordt dan zit die clouwn daar nog |
|
| Janny Scheybeler de Jonge: | Zondag, oktober 13, 2013 18:07 |
| graag gelezen | |
| teun hoek: | Zondag, oktober 13, 2013 16:59 |
| veelal geeft de droom terug wat het uiterlijk waarnam. h. gr. th |
|
Over dit gedicht
| Auteur: mima | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 13 oktober 2013 | ||
| Thema's: | ||