positief en opwekkend

+ + + + +

positief en opwekkend

de tv noopte mij tot enkele woorden
ik schudde met mijn oude hoofd
belde bij het bejaardenhuis aan
tot iedereen weer eens wakker werd
en verdwaasd stond te schreeuwen
nooit meer rust, nooit meer rust

het is mijn taak om dit te doen
begrijp mij goed, mensen van de aarde

daarna ging ik bij school posten
en hield iedere puberende tiener aan
hoe of het nu met hem ging of haar
en of ze wel condooms gebruikten
samen namen we hun dagboek door
en onderstreepte belangrijke passages

jullie doen je best maar, mijn god
hebben we er zin in, lichtkinderen

bij de supermarkt zwaaide ik
drink toch water, drink uit de bron
en langzaam borrelden mensen
zakken snoep hielden mij koest
dieren kregen voorrang bij kassa

boodschappen zijn van belang
vergeet de dieren, ontsnap toch

de seniele buurman hield mij aan
we filosofeerden over de wereld
en planden onze taken zorgvuldig
de mensen moesten weer geloven
ons ritueel van elke grijze dag
we kusten elkaars bewondering

de verlichting ging aan bij ieder
deur viel met een knal in het slot

+ + + + +

Geschreven door

mucho

Reacties op dit gedicht

mucho vindt het leuk als je reageert op dit gedicht Nog geen account bij Gedichten-Freaks? Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres

middernachtzonnesteek:	Dinsdag, oktober 15, 2013 22:20
zo ik begin aan mijn huiswerk veilig natuurlijk mooi geschreven

mucho:	Dinsdag, oktober 15, 2013 12:20
okay:)

Janny Scheybeler de Jonge:	Dinsdag, oktober 15, 2013 12:16
graag gelezen en als ik zeg graag dan bedoel ik ook graag gr.

spring-in-het-veld:	Dinsdag, oktober 15, 2013 10:28
knappe tekst, je bent het nog niet verleerd ;)

Over dit gedicht

Auteur: mucho
Gecontroleerd door: christina
Gepubliceerd op: 15 oktober 2013
Thema's: [Ironie] [Leven] [Filosofie]