De doler.
De doler.
_______________________
Ik.
Ja, ik.
Ik ben een eenzame reiziger.
Dolend tussen bomen en over een verdord bladerdek.
Ik breek geen takken want ik ben vederlicht.
Ook al ben ik zwaar bepakt.
Vederlicht verplaats ik me zonder de natuur te verstoren.
Ik,
ik stop.
Ik heb dorst, mompel ik tegen mezelf.
Water vult m'n droge mond.
Het verrijkt mijn gedachten terug naar helderheid.
Laat me denken wat mijn volgende stappen zijn.
Ik hoor een tak breken geen 20 meter verder,
en respecteer het prachtige beeld van een vluchtende hert.
Ik,
ik ben nederig.
Laat mij uw kracht voelen.
Laat mij het begrijpen.
Ik ben de eenzame reiziger van de ardeense bossen.
De bossen die behaag en respecteer ik.
Ja, ik.
_______________________
Anthony Willems
Reacties op dit gedicht
| september: | Woensdag, oktober 16, 2013 23:52 |
| Zo mooi hoe je hier een lijkt te zijn in een samen met de natuur in alle respect. je gedicht laat dit goed zien. Mooi. | |
| snake642: | Woensdag, oktober 16, 2013 16:16 |
| bedankt abel, mensen weten tegenwoordig niet meer wat de natuur voor ze in petto heeft als je haar maar respecteerd... tevergeefs... bedankt voor de comment, erg leuk om te zien! |
|
| Fairouz: | Woensdag, oktober 16, 2013 13:23 |
| heel graag gedaan hoor het is zo de moeite om te lezen je bezieling te voelen haast mooie dag, Fairouz |
|
| snake642: | Woensdag, oktober 16, 2013 13:17 |
| de natuur is prachtig, dit is over mezelf tijdens een survival trektocht:) dankje voor het compliment, groetjes |
|
| Fairouz: | Woensdag, oktober 16, 2013 12:59 |
| de natuur kan overweldigend mooi zijn. graag gelezen, Fairouz |
|
Over dit gedicht
| Auteur: snake642 | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 16 oktober 2013 | ||
| Thema's: | ||