Mijn manier van vroeg.
15-10-13 (verander door IE)
Voor jou is het te vroeg.
En alles gaat hier zo snel
En dan een kus op mijn linker wang
Dat alleen, Is wat ik jou vroeg
en nu ben ik bang
En nu nog steeds in stilte vraag
Maar voor jou duurt het al zo lang
Terwijl voor mij is dat alles
En zelfs alles is nog niet lang genoeg
Al zie ik mijn manier van vroeg:
Al veel en veel te vaag
Waar ben ik nu?
Waar ik me nog behaag?
ik zie je stijgen, verder in de lucht
Maar ik val steeds sneller omlaag
Samen met mijn tranen,
die ik al had verborgen, bedekt, in mijn zorgen,
die ons nu nekt
En ja Ook ik voel
En ook al is dat nu, nog enkel nog maar spijt
Ik heb spijt
Ik weet niet specifiek om wat
Enkel nog dat jij door mij,
door al die pijn wat je met je mee droeg
Maar ik wil je niet kwijt
Ja, in ieder geval spijt om dat
Ik ben aan het rennen
en jij bent zat
Is dit nog alles?
Alles wat er nu nog van over is?
Word het wel weer meer ?
Ik vraag me dat af
Omdat ik je mis
Nu ik voel, dat je zo dicht bij me bent
En in werkelijkheid allang veel te ver weg
Waarom zijn we van elkaar weggerend?
En waarom vraag ik dat?
Want ik weet:
Ik heb te veel narigheid gezegd
Waar jij nooit meer bij heb neergelegd
Ik wil je bereiken, Klimmend
naar boven
over de top
En ik wil in je ogen kunnen kijken
Maar het wil niet lukken
Door iets wat mij stopt
Maar ik hou het heel
Mijn hart mag niet meer vallen,
in al die duizenden stukken
Want ik wil je kunnen bereiken
Ik wil je kunnen zien
Probeerde je nog maar es bij mij naar binnen te kijken
Los van of ik dat nog wel verdien
Volgens jou, of mezelf
Maar ook al maakt me dat niet uit
Ik geef er niet aan toe, want anders verlies ik jou als mijn helft
Want ik wil vechten,
loskomen,
samen de lucht in
En met jou een goed leven verder dromen
Ik mis je x
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: WatchingMe! |  
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 17 oktober 2013 | ||
| Thema's: | ||