Stiekem, Ineens, Plotseling
18-10-13
Dan sluipt het weer langzaam in mijn hart
Verdriet, tranen en ellendigheid
Zo goed alles kunnen negeren en verdringen
Maar voor even wat ik niet op mijn hoede
Realiseren is een anders dan belevenis
Het kwam ineens aan als een stenen muur
Even sta ik stil om het te voelen
Ooit zal ik het moeten verwerken
Met een diepe adem stop ik het weer weg
Dwing een glimlach af om te laten zien
Vraag mij niet of alles goed gaat
Ik zal het nooit eerlijk vertellen
De glinster in mijn ogen zijn iets doffer
Dat zal mij niet weerhouden
Om een mooie glimlach te laten schijnen
Ook al zal het nooit meer goed gaan
© Demellie