Iets moois, puur en rein
Toen jij naast mij knielde proefde ik bij jou een stuk verdriet
Zintuigen worden namelijk heel anders wanneer je niets meer ziet
Een onhoorbare snik; in jouw stem een subtiele ondertoon
Misschien heb ik het mis maar dat gevoel kreeg ik gewoon
Weet dan lieve Wendy, omdat jij mij als mens zo te harte nam
Zijn er ook momenten dat ik iets voor JOU betekenen kan
Is je hart te zwaar beladen en kunnen emoties niet vrij:
Mijn oren zijn geduldig en wat je ook zegt, het blijft altijd bij mij
Want mooier wordt een mens, als ie ook kwetsbaar kan en MAG zijn
Gedeelde humaniteit is zoiets moois, puur en rein
Zintuigen worden namelijk heel anders wanneer je niets meer ziet
Een onhoorbare snik; in jouw stem een subtiele ondertoon
Misschien heb ik het mis maar dat gevoel kreeg ik gewoon
Weet dan lieve Wendy, omdat jij mij als mens zo te harte nam
Zijn er ook momenten dat ik iets voor JOU betekenen kan
Is je hart te zwaar beladen en kunnen emoties niet vrij:
Mijn oren zijn geduldig en wat je ook zegt, het blijft altijd bij mij
Want mooier wordt een mens, als ie ook kwetsbaar kan en MAG zijn
Gedeelde humaniteit is zoiets moois, puur en rein
Reacties op dit gedicht
| Evi: | Zaterdag, mei 18, 2002 15:16 |
| Je hebt volkomen gelijk, vaak zijn dat de mensen met de meeste problemen! Mooi geschreven! k*s en heel veel liefs Evi |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Highlander | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 18 mei 2002 | ||
| Thema's: | ||