Tranen.
Ik huil niet, dat past niet bij mij, dat zit niet in mij.
Maar jij lieve meid, jij hebt het voor elkaar gekregen, door weg te gaan.
Naar het grote onbekende, het oneindige pad, de hemel, droomwereld.
Wie zal het zeggen?
Jij hebt het voor elkaar gekregen.
Jij hebt mij in tranen doen uitbarsten.
Wees niet altijd zo hard voor jezelf, zei jij vaak.
Gooi het eruit, huil, dat lucht op.
In al die jaren heb jij mij nooit zien huilen.
Maar nu, nu je er niet meer bent....
Heb ik gehuild, ik kon het niet stoppen.
En ik weet, dat ik af en toe een moment zal hebben, dat ik intensief aan je denk.
En dat ik op zulke momenten jou mijn tranen schenk.