het besef, laten gaan voor altijd
Jouw handen op mijn buik,
plotselinge aanraking.
Hart in mijn keel,
mijn hand over de jouwe.
Zo niet de bedoeling,
twee seconden, zo duidelijk aanwezig.
Met open ogen geniet ik,
het voelt weer zo normaal.
Het leven ging door,
zonder jou heb ik gered.
Wat ik niet voor mogelijk zag,
toch zo werkelijk.
Je laat me los en ik zweef,
voor nog eens twee seconden.
Tot ik weer op de grond sta.
Met beide benen het besef,
dat je me hebt laten gaan voor altijd.
plotselinge aanraking.
Hart in mijn keel,
mijn hand over de jouwe.
Zo niet de bedoeling,
twee seconden, zo duidelijk aanwezig.
Met open ogen geniet ik,
het voelt weer zo normaal.
Het leven ging door,
zonder jou heb ik gered.
Wat ik niet voor mogelijk zag,
toch zo werkelijk.
Je laat me los en ik zweef,
voor nog eens twee seconden.
Tot ik weer op de grond sta.
Met beide benen het besef,
dat je me hebt laten gaan voor altijd.
Reacties op dit gedicht
| anne(22): | Dinsdag, oktober 22, 2013 19:28 |
| Heel mooi geschreven! Verlangend verdrietig en zo herkenbaar... Onthou dat je het gered hebt, dat je verder kan, hoe moeilijk het ook lijkt Liefs anne |
|
Over dit gedicht
| Auteur: MelodyLiz | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 21 oktober 2013 | ||
| Thema's: | ||