eetstoornis gevecht
Lang niet gedicht,
daarom nu eventjes een lang bericht.
Ik was een jaar terug thuis,
na vier maanden in het ziekenhuis.
Ik heb een besluit genomen,
om ergens in mijn leven te komen.
Ik wil genezen,
en niet meer voor eten hoeven vrezen.
Ik ben best wel bang,
want deze controle had ik al zo lang.
Ik moet bij mezelf stilstaan,
voor ik weer te ver zal gaan.
Ik ben weer opgenomen,
maar ik zal hier wel doorkomen.
Ik weet niet helemaal of ik wel wil vechten,
om te leren eten van normale gerechten.
Ga ik na m'n opname terug hervallen,
ga ik weer willen afvallen?
Wie ben ik zonder mijn eetstoornis,
maar ik weet nu ook dat ik leef in een gevangenis.
En zo doorgaan heeft geen zin,
want er is geen weg tussenin...
Ergens heb ik de kracht,
en krijg ik weer de macht.
Ik ga mezelf weer leren kennen,
en stoppen met wegrennen.
Ik wil weer vrij zijn,
zonder steeds te hoeven denken aan m'n lijn.
Maar ik moet er voor gaan,
en bij mijn werkpunten stilstaan.
Maar het is dan ook een gevecht,
maar alles komt wel op zen pootjes terecht.
Liefs Britt x
daarom nu eventjes een lang bericht.
Ik was een jaar terug thuis,
na vier maanden in het ziekenhuis.
Ik heb een besluit genomen,
om ergens in mijn leven te komen.
Ik wil genezen,
en niet meer voor eten hoeven vrezen.
Ik ben best wel bang,
want deze controle had ik al zo lang.
Ik moet bij mezelf stilstaan,
voor ik weer te ver zal gaan.
Ik ben weer opgenomen,
maar ik zal hier wel doorkomen.
Ik weet niet helemaal of ik wel wil vechten,
om te leren eten van normale gerechten.
Ga ik na m'n opname terug hervallen,
ga ik weer willen afvallen?
Wie ben ik zonder mijn eetstoornis,
maar ik weet nu ook dat ik leef in een gevangenis.
En zo doorgaan heeft geen zin,
want er is geen weg tussenin...
Ergens heb ik de kracht,
en krijg ik weer de macht.
Ik ga mezelf weer leren kennen,
en stoppen met wegrennen.
Ik wil weer vrij zijn,
zonder steeds te hoeven denken aan m'n lijn.
Maar ik moet er voor gaan,
en bij mijn werkpunten stilstaan.
Maar het is dan ook een gevecht,
maar alles komt wel op zen pootjes terecht.
Liefs Britt x
Reacties op dit gedicht
| juultjee11: | Zondag, december 15, 2013 21:37 |
| Lieve Britt, je moet het kwade gezien hebben om het goede te herkennen, door blijven bijten meis, het lukt je wel. Als het mij kan lukken, kunnen andere het zeker. Xx, |
|
| STWKaylee: | Vrijdag, november 01, 2013 12:37 |
| Hey, Ik ben nog opzoek naar kandidaten voor This Is My Story (ShowTheWorld) kijk even op de site www.showtheworldkaylee.webklik.nl en like de fb pagina www.facebook.com/showtheworldkaylee Wellicht kan het jouzelf en heel veel andere mensen wel helpen ;) |
|
| mucho: | Dinsdag, oktober 29, 2013 09:51 |
| ik wil niet vallen van deze lijn mijn lichaam doet al tijden zo een pijn ik wil wel beginnen maar het einde is zoek de weg naar mijn leven is zo lang slap gebleven als een pijl uit de boog geef ik mezelf lucht het bord voor mijn kop daar zit tegenwoordig weer eten op heel veel sterkte, britt hoop dat je gauw alles op een rijtje voor jezelf krijgt dikke kus en vecht voor jezelf, liefs, |
|
| wervelende regenboog: | Zondag, oktober 27, 2013 15:11 |
| weer terug van weggeweest maar met een andere kijk op het leven :) | |
| trucker klaas: | Vrijdag, oktober 25, 2013 09:12 |
| het blijft plussen en minnen maar met aandacht en besef kun je uiteindelijk winnen succes ,klaas |
|
| windwhisper: | Vrijdag, oktober 25, 2013 07:59 |
| sterkte, wens je er kracht en moed en succes bij liefs Cobie |
|
Over dit gedicht
| Auteur: ~britt~ | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 25 oktober 2013 | ||
| Thema's: | ||