ik heb van horen zeggen dat je loopt met een hoop problemen en verdriet.
dat maakt me boos want in mijn ogen verdien je dat niet.
ik ken je niet goed dat is waar.
maar ik wil je zo graag helpen al is het maar met een klein gebaar.
helaas ben je on bereikbaar en als dit is wat je nodig hebt wil ik je dat zeker niet ontnemen.
want je bent misschien wel uit het oog maar nog lang niet uit me hoofd verdwenen.
ik heb je verteld dat ik je leuk vind maar dat is niet de reden dat ik continu aan je denk.
het is puur weten dat je niet lekker in je vel zit wat mijn brein krenkt.
als je het aan mij vraagt hoor jij door het leven te gaan met een lach op je gezicht.
en hoop ik dat heel even voor elkaar te krijgen met dit gedicht.
ik wens je echt al het geluk van de wereld toe en hoop dat je dat ook snel zal krijgen.
maar wil het jou ook niet moeilijker maken dan het is, dus zal ik verder zwijgen.