het tuinpad zal nog bladeren verzamelen
regen zal nog wegwassen wat niet tijdig kon verdwijnen
ook al heeft september zijn schaduw geworpen
ook al lijken wolken opgedroogd in rookgordijnen
er zullen nog doden te betreuren zijn
verse aarde zal weer wonden onder duister bedelven
monden zullen zich om ingeslikte woorden snoeren
een ogenblik lijkt het zwijgzame lichaam de rust zelve
de einder buigt nog altijd voor zwaartekracht
de hemel zinkt nog steeds in het water van de oceaan
en nog steeds gebeurt wat niemand verwacht
ook al weet ik niet wat, maar iets blijft bestaan