Suzanne met de mooie ogen
Suzanne met de mooie ogen
Ik kreeg mijn ogen om te kijken,
wil ze zeker nu nog niet sluiten,
hoewel meneer herfst mij dwingt.
Ik blijf rustig om mij heen kijken.
Er is nog zoveel te zien
Vallende bladeren in de regenboog kleuren.
De taxus die staat te zeuren,
aan mijn voeten komen de rozen broos.
Teveel nattigheid is hen fataal geworden.
Maar ik heb mijn oranje jas aan,
dicht bij het tuinhuis uit de wind,
krijg ik nog de warmte van de zonnewind.
Ik bengel aan een draad,
Hou me vast aan de dakgoot,
Kruip omhoog en hecht mij vast,
net als verf aan een kwast.
Als het te koud wordt is het tijd dat ik ga,
mijn winterslaap tegemoet,
ik sluit dan mijn ogen
en droom zoet
Mijn voeten werden al ingepakt
In zo’n rare zak
waar je niet eens door ziet?
Eentje die me beschermt tegen de kou.
Je weet ik ben een vrouw,
met wat ik krijg nooit content
Ik had gedroomd van een grote tent,
mijn hele lijf zou er blij om zijn, maar ja….
Als ik jullie niet meer zie,
tot volgend jaar misschien.
Je weet nooit wat er gebeurt.
Ik hoop dat mijn warme zak niet scheurt.
Claire Vanfleteren ©
Ik kreeg mijn ogen om te kijken,
wil ze zeker nu nog niet sluiten,
hoewel meneer herfst mij dwingt.
Ik blijf rustig om mij heen kijken.
Er is nog zoveel te zien
Vallende bladeren in de regenboog kleuren.
De taxus die staat te zeuren,
aan mijn voeten komen de rozen broos.
Teveel nattigheid is hen fataal geworden.
Maar ik heb mijn oranje jas aan,
dicht bij het tuinhuis uit de wind,
krijg ik nog de warmte van de zonnewind.
Ik bengel aan een draad,
Hou me vast aan de dakgoot,
Kruip omhoog en hecht mij vast,
net als verf aan een kwast.
Als het te koud wordt is het tijd dat ik ga,
mijn winterslaap tegemoet,
ik sluit dan mijn ogen
en droom zoet
Mijn voeten werden al ingepakt
In zo’n rare zak
waar je niet eens door ziet?
Eentje die me beschermt tegen de kou.
Je weet ik ben een vrouw,
met wat ik krijg nooit content
Ik had gedroomd van een grote tent,
mijn hele lijf zou er blij om zijn, maar ja….
Als ik jullie niet meer zie,
tot volgend jaar misschien.
Je weet nooit wat er gebeurt.
Ik hoop dat mijn warme zak niet scheurt.
Claire Vanfleteren ©
Reacties op dit gedicht
| Janny Scheybeler de Jonge: | Zondag, november 17, 2013 11:16 |
| claire toch van harte hoor vandaag | |
| Janny Scheybeler de Jonge: | Zaterdag, november 16, 2013 17:44 |
| mooi geschreven hoor | |
| Hans Winter: | Zondag, oktober 27, 2013 23:22 |
| een schoentje voor je voet verwarmt je in dit winters bovendien voorzien erbarmen. groetje, hans |
|
| Dirk Hermans: | Zaterdag, oktober 26, 2013 15:57 |
| wauw zeer knap weergegeven met sterke inhoud | |
Over dit gedicht
| Auteur: claire vanfleteren | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 25 oktober 2013 | ||
| Thema's: | ||